و من هميشه دير رسيدم

شايد

هر بار با قطار قبلي

بايد مي آمدم...

و يك نفر كه زود تر از من رسيد

صياد شاه ماهي من شد

و من دوباره دير رسيدم...

(((نوشته زير به هيچ وجه يک نقد کارشناسانه نمي باشد و فقط نظر شخصي يک خواننده آماتور است )))
سلام
نمي دانم شما چه اصراري روي سبک قبلي خودتان براي غافلگير کردن خواننده در پايان داستان داريد ؟ به نظر من شما فقط در داستان عينک و حمام در اين سبک موفق بوديد و در داستان جديد لزومي براي اين کار نبود لازم نبود شخصيتي پنهان بماند .
فضاي ترسيمي داستان خوب بود و مي شد بهتر به آن پرداخت . بهتر بود روي مثلث شخصيت هاي گربه , کبوتر , راوي و ارتباط يبن آنها بيشتر کار مي کرديد . براي گربه صفتهاي بي حيا و چشم سفيد چند بار تکرار شد ولي خواننده چيز زيادي در باره گربه و نوع رابطه آن با راوي نمي داند ودر مورد کبوتر هم چنين بود . مي شد داستان به سمتي برود که راوي بين گربه و کبوتر دست به انتخاب بزند و در کشمکش اين انتخاب بحران و نقطه اوج خوبي بدست آيد و لي متاسفانه چنين نشد . سه شخصيت فوق شخصيت هاي اصلي داستان بودند ولي فضاي داستان ( شب و بي خوابي مزاحمت سوسک ) ارتباط مناسبي با آنها نداشت . پدر خيلي ناقص معرفي شده بود و جايگاهش در داستان نامشخص بود و رفتار و گفته هايش براي خواننده عجيب . وجود سوسک و واکنش راوي نسبت به آن عجيب و نامشخص بود .
شخصيتهاي پدر و مزاحمت سوسک و فضاي بي خوابي و استرس شبانه خود ظرفيت داستان مستقلي را داشتند . مثلا ارتباط راوي با سوسک در فضاي ترس از بيداري پدر .
اما بهر حال شجاعت و استعداد شما در نوشتن قابل تحسين است و مطمئنا در آينده داستان هاي بهتري از شما خواهيم خواند .

سلام....ممنون از لطف و نظرتون... والا چه عرض کنم؟!....

پس انتظار داشتي کي باشه؟
بلور دلم ...
عقايد نو کانتي از آن من
شقايق نورماندي از آن تو
ماکارو ني تمبر هندي از آن ما
خيابان شهيد قندي از آن ما
گوري که بهش مي خندي از آن ما
خلقت ناخوانده از آن ما
کپي پدر خوانده اي آن ما
ملي پوش بازنده از آن ما
کلفتي پرونده از آن ما
دولت شرمنده از آن ما
انتقاد سازنده از آن ما
شايددددددددددددددددد که آينده از آن ما...